Als je niet weet wat je zeggen moet

Het is zo lastig om ‘een gewoon gesprek’ te voeren als je nog geleefd wordt door kanker.

Wat zeg je tegen je zieke collega als je haar tegenkomt op je werk? Wat doe je voor je zieke vriendin? Hoe groet je die bekende in de supermarkt? Je kunt toch niet zomaar voorbij lopen?

Maar ook aan de andere kant: Wat antwoord je op al die goed bedoelde maar vaak zo pijnlijke vragen? En je wilt het toch niet altijd alleen maar over kanker hebben? Of hoe haak je aan als jouw wereld van ziekte juist helemaal buiten beschouwing blijft? Hoe overbrug je die kloof die jouw wereld definitief anders dreigt te maken en hoe vel je die muur waarvan bijna niemand op de poort durft te kloppen?

Weet
je krijgt wat je geeft
Je moet niet naar mijn dagen vragen
Als je mijn tranen niet wilt zien
–> wat je ook doet, blijf trouw aan jezelf. doe wat bij je past. Al het andere leidt tot vermijden.

Hieronder een aantal blogs met tips of herkenning:

voor de naasten

Een kankerpatiente creerde een serie kaarten met teksten die je wèl wilt horen. Je kunt ze bv. hier bestellen.

Tien do’s en don’ts voor als een naaste kanker heeft.

wat zeg je tegen een collega met kanker?

wat kun je als vriendin doen?

What your friends with cancer want you to know but are afraid to say

wees niet bang voor het verdriet

hoe ’t in ieder geval niet moet

advies aan collega’s

voor de patient

‘omgaan met’ is voor iedereen anders

hoe makkelijk isolement ontstaat

over het zetten van de eerste stap bij mentale drempels

meeleven en inleven is moeilijk
over het belang van timing en blijven proberen
geen aansluiting met leeftijdsgenoten

opvangen van lastige vragen

hoe houd ik contact met mijn omgeving?

wat vertel ik op mijn werk?

een interactieve vragenlijst die je helpt nadenken over dit moeilijke thema