Poeh, dat komt binnen zeg. Vandaag jarig. Zo’n mijlpaalgetal. Het getal laat me, na kanker, voelen wat ik nog niet eerder heb gevoeld: ik had er doodleuk niet op gerekend dat ik het zo gelukkig halen zou als ik nu ben. Het gevoel om het te ‘mogen’ vieren. Zonder dat dat vieren voelt als vechten of winnen. Gewoon alleen omdat ik dankbaar ben š
En dan wakker worden met radio 2 en kwf. Al die verhalen. Al die mensen vol verdriet om levens die vertekend zijn. Of mensen die niet verder mochten. Kanker raakt iedereen. Hoe alleen je je ook voelt omdat de ziekte en haar behandelingen zoveel impact hebben dat je het niet eens aan jezelf uit kunt leggen. Er zijn zoveel mensen die dat weten. Hoe die eenzaamheid voelt. Met wie je dat in een blik kunt delen. Of in stilte waar kunt laten zijn.
Mooie dag vandaag. Aan iedereen. Laten we heel stilletjes het leven vieren. Met daarbij een liedje op de radio. Omdat we een weten delen. Je doet het niet alleen.
Blog bij de website huidverzorgingbijkanker.nl 